من می توانم تو را دوست داشته یا از تو متنفر باشم. 

من می توانم سکوت کنم ،نادان و یا دانا باشم. 

چرا که من یک انسانم،و این ها صفات انسانی است و تو هم به یاد داشته باش. 

من نباید چیزی باشم که تو می خواهی ،من را خودم از خودم ساخته ام 

منی که من از خود ساخته ام، امال من است. 

تویی که تو از من می سازی ارزوهایت و یا کمبود هایت هستند. 

لیاقت انسانها کیفیت زندگی را تعیین می کند نه ارزوهایشان و  

من متعهد نیستم که چیزی باشم که تو می خواهی  

و تو هم می توانی انتخاب کنی که من را می خواهی یا نه 

ولی نمی توانی انتخاب کنی که از من چه می خواهی  

می توانی دوستم داشته باشی همین گونه که هستم،و من هم. 

می توانی از من متنفر باشی بی هیچ دلیلی و من هم. 

چرا که ما هر دو انسانیم. 

این جهان مملو از انسانهاست. 

پس این جهان می تواند هر لحظه مالک احساسی جدید باشد. 

تو نمی توانی برایم به قضاوت بنشینی و حکم صادر کنی و من هم. 

قضاوت و صدور حکم بر عهده ی نیروی ماورایی خداوندگار است. 

دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می ستایند. 

حسودان از من متنفرند ولی باز می ستایند. 

دشمنانم کمر به نابودی ام بسته اند و هم چنان می ستایندم. 

چرا که اگر من قابل ستایش نباشم نه دوستی خواهم داشت، 

نه حسودی و نه دشمنی و نه حتی رقیبی. 

من قابل ستایشم و تو هم. 

یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتاد 

به خاطر بیاوری که انهایی را که هر روز می بینی و با انها مراوده می کنی 

همه انسان هستند و دارای خصوصیات یک انسان،با نقابی متفاوت 

اما همگی جایز الخطا 

نامت را انسان باهوش بگذار اگر انسان ها را از پشت نقاب های متفاوتشان  

شناختی و یادت باشد که این ها رموز بهتر زیستن هستند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: